Een mooie reis in aantocht!

Hi all!
Voor mij komt er een bijzondere periode aan. .De komende maanden ga ik naar Ghana om daar veel te leren en te ontdekken. Mijn vertrekdatum is 3 oktober om 2 januari weer terug te zijn op Schiphol (ja, ik ga kerst en oud en nieuw in de zon en aan het strand vieren, met palmbomen en zand tussen de tenen. Súper vervelend natuurlijk!)

Maar waarom juist daar en waarom nu? Al lang loop ik met het idee om te ontdekken wat er buiten Europa te zien en te beleven is. Er moet toch meer zijn dan wat voor ons voor te stellen is hoe wij hier opgevoed zijn en wat voor ons 'normaal' is. ik wil gaan ontdekken hoe mensen ergens anders leven, hoe zij wonen en welke culturen zij hebben. Ik kan namelijk niet geloven dat de manier van leven van 'hier' de enige manier is en dat dat ook automatisch goed is. 
Probleem was dat er altijd wel iets was dat me hier hield, zoals werk en studie. Daar heb ik nu geen hinder van, dus is nu de mogelijkheid er om te gaan en te doen wat ik wil doen.

​Nu kan je natuurlijk gewoon een ticket boeken, in een vliegtuig stappen en ergens een paar maand rondstappen, maar dat is niet zo mijn ding. Het lijkt me juist zo mooi om een paar maand op een vaste plaats te zitten en deel uit te gaan maken van het Ghanese leven: hun ritme mee te doen, hun gewoonten te beleven, (vrolijke) kerkdiensten te bezoeken en een andere manier van leven te ontdekken.
​Daarnaast heb ik nog een ander doel wat mij daar brengt: zo nu en dan vind ik het nodig om iets te gaan doen wat zo ver als mogelijk uit mijn (populair gezegd) comfortzone haalt: Ik geloof er namelijk in dat het goed is om iets heel nieuws te gaan doen en je opnieuw aan te moeten passen aan omstandigheden.
​Wat ga ik doen in Ghana? Ik ga werken met zwaar gehandicapte kinderen en jongvolwassenen. Heel in het kort: wanneer je in Ghana geboren wordt met welke handicap dan ook, zowel lichamelijk als geestelijk- en dan kan je al denken aan een vorm van autisme of wanneer je een arm mist, heb je eigenlijk geen bestaansrecht. Klinkt heel hard en inhumaan en dat is het ook. Gelukkig is er een opvangplaats voor hen waar ze op een goede manier kunnen wonen en leven. Daar ga ik helpen in mijn periode in Ghana. Dit 'opvanghuis' ligt middenin Ghana, op 4-6 uur reizen vanaf de hoofdstad Accra. Dat betekent dat ik in een klein dorp kom te zitten waar het Afrikaanse leven goed te beleven is. 

​Dit gaat voor mij een erg grote stap worden en iets waar ik nog geen ervaring mee heb. Ik heb dan ook geen idee wat ik daar aan ga treffen: een vliegtuig uitstappen, het vliegveld uitkomen, dan het land zelf in en dan met mensen werken en een zorg geven waar ik ook (nog) niet bekend mee ben, in een vreemd land met nieuwe gebruiken en culturen voor mij. Al met al zal het voor mij vele ogen doen openen en is het natuurlijk een waanzinnige belevenis. 

​Ik zal proberen om mijn belevenissen bij te houden hier en mijn verhaal te vertellen vanuit wat mij op gaat vallen en wat me gaat overkomen. Het zal spannend worden, het zal bijzonder gaan worden. 
​Mocht je nieuwsgierig zijn geworden, schrijf je in via de email-link en krijg een melding wanneer ik een nieuw verhaal plaats!

​Voor nu ga ik snel verder met voorbereiden!